سایت کوهمره کاکایل خوش اندی

1- تصویر مسقان از قله ی سهه و سهره

2- باغات تنگ مسقان

3- روستای مسقان

4- روستای مسقان

                      به نام خدا

                         ((مي گو خوت هم بيو سي كو عزيزوم))

قلم ياري نما جوهر رها كن              

                                               بيادينم به كوهمره ادا كن

به كوهمره به صحراي علفزار

                                                به سرسبزي وجنگل هاي پربار

به ماصرم وچنار قدكشيده

                                                كه اين قد قامتي را كس نديده

به مسقان وانار ترش وشيرين

                                               همان مهرو محبت هاي ديرين

بگو ازطعم خوب آب سرخون

                                               ز زيبا بودن آبشار رمقون*

بگو كوهمره اي مهمان نواز است

                                                 در خانه به روي دوست بازاست

اگر مهمان بيايد در سرايش

                                                بدان هستي خود كرده فدايش

مثال حاج محدعلي*ازكوي مسقان

                                                كه راهش بود راه عشق وايمان

كسي كه خانه اش مهمان سرابود

                                                به فكر مردم وياد خدابود

به دستش بود دست مستمندان

                                                كمك مي كرد او با روي خندان

ز رمقان حاج قلي آن مرد والا

                                                كه تعريفش شنيدم من ز بابا

پدرمي گفت مردي خوش بيان بود

                                                 نشان معرفت در اوعيان بود

زياداست مردهاي اين چنيني

                                                كمي دقت كني بسيار بيني

بگواز شير مردان دلاور

                                               شهيدان،عاشقان دين وكشور

شهيدانش همه دلداده بودند

                                              مثال خاك پاك وساده بودند

همه در ياري آقا دويدند

                                               به آغوش خداوندي رسيدند

بگو از غيرت ومردانگيشان

                                              بگو از همت ودلدادگيشان

تمام بانوان همكار همسر

                                              چنين است دلربايي هاي دلبر

بگو از لهجه ي شيرين مردم

                                               مي گو خوت هم بيو سي كو عزيزوم

بيو كوهمره همه چيش قشنگه

                                               سي دشمن حرفل مردم تفنگه

بيو هوني كنار شرشر او 

                                               كه لالايي مي خونه تا هوشي خو

بيو گرمونه سي لطف خدا كو

                                              تمام غصيل از خود جدا كو

بگو از آسمان آبي وپاك

                                               بگو از گنج هاي حاصل از خاك

عدس،گندم،جو وشلتوك پاكش

                                               زگردو وهلو از سيب وتاكش

انارش سرخ همچون رنگ آتش

                                               به محض يك نظر دل گشته دلكش

چنين است اين نگين سبز شيراز

                                                همه سرسبزي وزيبايي وناز

به معروفي كه گويد در نديدن

                                                شنيدن كي بود مانند ديدن

بيا خود ناظر اين گفته ها باش

                                                  قدم بر چشم ودل مهمان ما باش

تماشا كن تودرياي محبت

                                                 نظر كن گوشه اي از باغ جنت

محدعلي:محمد علي

رمقون:رمقان

                                  شاعره:سيده مريم هاشمي مصرمي

برای دیدن ادامه عکس ها بر روی ادامه کلیک کنید